Het ontstaan van de "Goorsche Bad- en Zweminrichting De Whee"
In 1929 bestond er in Goor een vereniging "De vereeniging Goor Vooruit", die als doel, het promoten van Goor als toeristenplaats, had. Naast het plaatsen van richtingwijzers en zitbanken had de vereniging ook de wens geuit tot de oprichting van een zwembad. Dit idee vond steun bij burgemeester en wethouders en de plaatselijke notabelen. Een der aanwezigen, de heer H. Jannink (directeur Artz. Jannink) stelde een perceel ter beschikking bij een stuw in de Regge. Deze plaats werd echter afgekeurd door deskundigen van het waterschap "De Regge". In 1930 werd het voorstel van de heer D.J. Bunschoten ( directeur Twentsche Stoombleekerij), een terrein op de Whee te gebruiken, aanvaard. De "Stoom" zou tevens voor pompinstallatie zorgen. Op 12 Juli 1930 werd de notariele stichtingsakte vastgelegd en hiermee de basis van het zwembad.
Op deze foto vlnr. De heren : Schutte, Meijer, Bunschoten, Wieberdink, ten Raa en Lobstein, waarbij de heren Bunschoten, Wieberdink en ten Raa zeer nauw betrokken waren bij de realisatie van het zwembad.
Op dit kaartje, van 1952, is te zien in welke omgeving het zwembad in vroeger jaren lag.
Op de achtergrond in het midden, het witte veld, is de bouwplaats van het zwembad. Achter deze plek is ook het pomphuis van de Stoomblekerij te zien. Iets meer naar rechts staat de boerderij waar de familie Freriksen woonde en geheel rechts het huis van de fam. Smit. Links op de voorgrond de huizen aan de van Kollaan en de huizen van het tuindorp, de HermanHeijermanstraat. Waar nu de Kerkegaarden is stond ooit de muziektent.
In het kader van de toenmalige werkverschaffing werden de graafwerkzaamheden verricht.
Aan de rand van het bad bij het diepe gedeelte waar later de hoge duikplank zou komen te staan.
Op 23 Mei 1931 is de openingsceremonie van het zwembad.
In het zelfde jaar werden ook de eerste zwemdiploma's gehaald, deze is afkomstig van D. Endeman, later mevr. Deurnink.
Ook een beeld uit 1931, de mooie houten duiktoren met glijbaan. Het hoogste platform was 4 meter. Wanneer je echter op de leuning ging staan kon je de vijf meter halen. Ook een mooie truuk was om van de vier op de drie-meterplank te springen, je veerde dan heel erg diep naar beneden en natuurlijk met dezelfde vaart weer naar boven. Staandevoets van de glijbaan was ook een geliefde bezigheid, zelfs met een fiets van de glijbaan was mogelijk. De badmeesters werden echter steeds strenger en dit soort kunsten waren al spoedig niet meer geoorloofd.
Drie dames in het ondiepe gedeelte van het bad. Foto omstreeks 1933. In het midden mevrouw Duval-Hiltjesdam. (mijn oud-tante) Op de achtergrond een pompstation van de Stoomblekerij, dat in 1941 omgebouwd werd tot woonhuis van de fam. Poortman. Voor het huis staan nog de grote Amerikaanse eiken aan de Wheedijk, nu Gruttostraat.
Op deze foto zijn de populieren, die lang de sky-line van het zwembad bepaalden, net aangeplant. (In 2004 zijn de laatste gekapt). Uiterst links staat Engelbert Spoor en helemaal rechts zijn zuster Mien Spoor.
De heer Nannings uit den Helder wordt de eerste badmeester. Boze tongen beweren dat de ex-zeeman zelf niet kon zwemmen en eerlijk gezegd, niemand heeft hem ooit in het water gezien. Uit recentere berichten blijkt dat hij echt wel kon zwemmen. Op de achtergrond, de toen nog krachtig rokende schoorsteen van een bloeiend textielbedrijf, de"Twentsche Stoombleekerij".
Een foto uit de VVV-gids "GOOR VOORUIT" van 1946, met de openingstijden. Op de brug, in wit uniform, Badmeester Nannings.
De Goorsche Zwem en Polo Club "De Whee" heeft altijd een prominente rol gespeeld in het zwembadgebeuren. Op bovenstaande foto is het eerste zevental in aktie, geheel links Engelbert Spoor, net boven de waterspetters, Luuk ten Thije. Rechts op de achtergrond de neus van de auto van Sanders. Datum van de foto niet bekend.
Een foto van de leden van de poloclub, zittend voor de duiktoren. Staand vlnr. van Leersum, Luuk ten Thije, Han Zorge, Arend van Ommen, Engelbert Spoor. Zittend , Henk Boswinkel, Gerrit Lulof, Bert Jannink, Kees Peters en op de voorgrond "Kippie" Henstra.
Het eerste zevental van de Goorse Zwem- en Poloclub "De Whee", poserend op de trap van de houten duiktoren. Bovenste rij (vlnr), Henk Boswinkel, Engelbert Spoor, dan Bennie ten Raa, Gerrit Lulof, Ab Breeman, zittend Luuk ten Thije, onderaan, Henk Holtmaat en Anton Endeman. Op de achtergrond een zogenaamd "grote-jongenshok", gemeenschappelijke omkleedkamer voor de kleine jongetjes.
Bij het diepe bad bevond zich, tussen de éénmeter springplank en de grote springtoren, een houten vlonder die tevens als startplaats werd gebruikt bij zwemwedstrijden. De "startblokken" waren er aan bevestigd. Als de zon scheen waren de planken en de tegels lekker warm en kon je er heerlijk op liggen.
Hier een tweetal foto's met dergelijke taferelen op de genoemde vlonder.
Op de achtergrond de kleedhokjes.
Enkele leden van de zwemclub, oa. de heer Spoor en Peters..
Aan het einde van de tweede wereldoorlog en kort daarna werd het onderhoud gepleegd door Engelse militairen, van de "Army-Fire-Service".
Hier werd het bad voor de schoonmaak leeggepompt, de soldaat op de foto heette Charly. Hij zat vaak bij ons thuis enj kon heel uitgebreid over tuinieren praten, waarbij mijn vader dan in slaap viel .
De bemanning van de Army Fire Service, op de knie van Charly zit mijn zus Gerrie. De foto is gemaakt in 1945, Ger was toen twee jaar.
>Mei 1945, "Three of the best", in het midden Charly , poserend voor hun truck in Hengelo.
ca. 1947. Het zwembad was 's winters bruikbaar als ijsbaan. Gerrie Eeftink-Poortman op de slee. Op de achtergrond het huis van de Poortmannen. Op de kant staat een doel van de waterpolo, dat ,om het geheel drijvende te houden, voorzien was van jerry-cans. De wat afhangende stang aan de kant zorgde vroeger voor vers, schoon en verwarmd water !!!!!!! Ze waren de tijd al ver vooruit. Wat is er nog van over?
Op dit beeld een gezicht op de ingang met de kassa van het bad. De jongens op de foto vlnr. Wim van Luinen, Hendrik van Luinen en wijlen Jan Bunschoten.
Na de badmeesterperiode van de heer Nannings, samen met de kassier Marlisa, werd het bad vanaf 1956 streng geregeerd door een nieuwe badmeester. Men mocht hem evenwel niet aanspreken met "Badmeester", maar met "Badheer". Het was de heer Jan G..Polder.
Hij woonde in de houten gebouwtjes bij de ingang van het bad, naast de kassa. Uit angst voor de heer Marlisa (Oud KNIL-militair) had Polder wel tien sloten op zijn huisdeur. Vlak bij de zwembadwal, naast de tuin van de fam.Poortman had hij een kippenhok gebouwd en hield daar diverse kippen in, plus een haan. Deze laatste kraaide van zonsondergang tot zonsopgang, tot grote ergernis van de Poortmannen. Na het Poldertijdperk brak de Rippe-periode aan. Vader Theo Rippe was de badmeester en Nel, zijn vrouw zat achter de kassa, alwaar ook snoep ( oa. dropveters) werd verkocht. Verder hadden ze twee zoons, Ruud en Martin (de laatste had als koosnaam "Maupie"). Het waren in onze ogen echte "stadsen", uit Amsterdam, Vrolijkstraat, drie hoog. Dat schijnt nu een onbetaalbare yuppenbuurt te zijn geworden, toen niet.
>
Zo ziet het bad er anno 2005 uit.Het wordt niet meer gebruikt en de natuur probeert er weer wat aardigs van te maken. Het was al lang niet meer het knusse, gezellige zwembad van weleer.
Het 50 meter-bad in 2005, achter is de nieuwbouw van de Hogenkamp te zien..
Dit is het beeld op 25 oktober 2010, de laatste resten water van het open luchtbad, het is nu wel heel geschikt voor niet-zwemmers.
Zo ziet het er uit een paar dagen voor de sluiting op 4 juli 2014, het modderige landschap is nu een strakke grasmat geworden.
Dit is er in 2010 van over. In het midden, tussen het struikgewas, is het puntje van het dak van het huis van Poortman nog te zien, hoe lang nog??? In juli 2011 is het Poortmanhuis een offer van de slopers geworden. Het bos staat er nog, ook hier de vraag "Hoe lang nog??"
Foto gemaakt in Juli 2014, het gras groeit, de bomen staan er nog, het witte topje van het huis van Poortman is definitief verdwenen.
Een blik vanaf de parkeerplaats van het bad. Achter de bomen stroomt de Regge onverstoord door..
Begin juli 2014, de modderpoel is nu mooi groen, het oude 50 meterbad ligt begraven onder de graszoden. Maar er is een kapvergunning aangevraagd voor alle bomen op het terrein van het zwembad, dus zal het hier ook wel een saaie kale vlakte worden.
Hieronder de nieuwste beelden (April 2015) van wat er overgebleven is van het eens zo moderne Goorse zwembad:
Het lijkt er op dat zich een nieuw buitenbad gaat vormen.
Gezicht op het terrein vanaf de kruising Gruttostraat-Merelstraat. Op de voorgrond het gespaarde plekje waar de buurtbewoners 's zomers zitten te vergaderen.
Nogmaals vanuit dezelfde hoek met op de voorgrond, links, de bank voor de hangouderen. Het rechter gebouwtje is het enige wat na de sloop overgebleven is. Waarschijnlijk een onderkomen voor de energievoorziening van het zwembad.
Het perceel gezien vanuit hoek Gruttostraat-Sperwerstraat met een deel van de oude parkeerplaats. In het verleden was hier de ingang van het binnenbad en het gebouw van de Goorse zwemclub.
Gezicht richting Merelstraat genomen vanaf de parkeerplaats van het zwembad.
Deze fotos zijn vanaf het zelfde standpunt gemaakt, aan het diepste deel van het 50 meterbad.
En zo ziet het er nu uit vanaf de "Zwanenbrug" In het midden, achter de bomen, het huis van Poortman weg en om het compleet te maken is het zwembad ook maar opgeruimd.
Wanneer zich nieuwe ontwikkelingen voordoen op dit terrein, bv. een overdekte skipiste of een onderkomen voor asielzoekers, dan wordt U hier van op de hoogte gehouden.