Militaire dienst bij de Koninklijke luchtmacht

Lichting 66.

Door op de afbeeldingen te klikken verkrijgt U een vergroting of meer informatie in een apart venster.

Dienstplichtig soldaat Poortman, 460212393.

Hiermee begint een periode uit mijn leven, die ik, achteraf gezien, toch niet had willen missen. Ondanks "baaldagen", op wacht staan, oefeningen en andere onaangename zaken heeft het hele gebeuren toch wel bijgedragen tot de vorming van Jan Poortman. Als zeer positief kan worden vermeld dat de eigenwijsheid van mij een stuk minder is geworden. Was je wel eigenwijs, dan werd dat met een weekendje overblijven bestraft, dus...

Hiermee begon het hele verhaal, de inschrijving voor de dienstplicht. Klik op de afbeelding voor de complete versie.

Met deze kennisgeving werd de volgende fase ingeluid.

Keuring Dienstplicht, klik voor de volledige versie van de oproep op de afbeelding.

Goedgekeurd.

In Deventer werd er van alles bekeken, je moest ook een morseproef afleggen, ik weet niet meer wat het resultaat hier van was. Ik werd echter geschikt bevonden om de dienstplicht te vervullen. Je mocht ook nog aangeven welk onderdeel van de krijgsmacht je voorkeur had. Bij mij was dat de Marine, maar ik heb niet de indruk dat die aangave serieus werd bekeken. Het werd dus Koninklijke Luchtmacht of wel de KLu. Men wilde daar natuurlijk wel weten of je geschikt was voor de plannen die deze macht voor je had, vandaar een tweede oproep voor een keuring of test op vliegbasis Gilze-Rijen.

 

Voor meer gedetailleerde informatie gelieve op de afbeelding te klikken.

De twee delen zitten nog aan elkaar, een goed teken. Dit bungelde dus dag en nacht om je hals.

Dat liep ook goed af en op de één of andere wijze kreeg ik een oproep om op 20 februari 1967 in Gilze-Rijen te verschijnen. Eerst met het boemeltje van Goor naar Zutphen en toen de overstap, met militaire trein, richting Roosendaal. Na allerlei aankomst- en indelingsformaliteiten, waar je ook voorzien werd van alle materialen en kleding, kreeg je ook je militaire paspoort, het toegangsbewijs naar je volgende leven.

De voorkant van het paspoort. Je kreeg er ook een plastic hoesje omheen. Dat mocht ook wel want je moest dat paspoort onder alle omstandigheden bij je dragen, dus ook bij barre oefeningen die ik eigenlijk nooit heb gehad.

Soldaat Poortman.

Soldaat Oost.

Links, soldaat Poortman en rechts, Jan Oost uit Achterste Erm (Drente).

Keimpe Keimpema en Jan Oost.

Dit is mijn bedje, mijn slapie, Timmer staat er naast.

Nog meer kamergenoten, veel van hen waren nooit verder dan 10 km van hun woonplaats geweest, dus ook daar was de dienstplicht wel goed voor.

De gehel bemanning van de slaapzaal.

Zo nu en dan moest je ook met de bezem op pad, maar wel altijd met een peuk in je mond. Dat was toen ook nog gezond! dpl. sld. Jan Poortman

Links Gerard Vedder, Keimpe Keimpema uit Oranjewoud en Timmer uit Assen. Dit is ook in Gilze Rijen.

Links Jan Oost en Timmer uit Assen, bezig met het schoonmaken van de grendel van de UZI.

De heren worden afgemarcheerd.

De vijand zou je maar tegenkomen, afschrikwekkender gaat het niet. Links Jan Poortman, rechts Gerard Vedder uit Erica.

De Russen komen...

Naam onbekend. Periode : winter 1967.

Deze winter was bar koud zodat ter extra isolatie kranten onder het tenue gestopt werden. Het Algemeen Dagblad had blijkbaar een hoge isolatiewaarde.

Voor velen was het zwembad in Breda een verschrikking, daar moesten ze leren zwemmen. Dat kon ik gelukkig al.

Je moest nog wel een keer proefzwemmen, maar dat stelde niets voor.

Naar de schietbaan geweest en niet alle patronenhulzen terug gevonden. Grote paniek !!!!!

Net zo lang zoeken tot alles weer compleet was. Veel toeschouwers, weinig werkers en wel veel stuurlui aan de kant. Soldaat Niessink, tweede van links geeft aanwijzingen.

Schietschijven plakken, samen met Jan Oost. De UZI's liggen geduldig te wachten.

Ook je bloedgroep-kaart was van levensbelang.

Bloedgeven leverde je een dag extra verlof op en een versterkend drankje nadat je bloed was afgenomen.

Na een maand of zes?? was de basisopleiding op de LOKS (Luchtmacht Officiers- en Kader-School) afgerond. De opleiding was grondig, ik heb ca. 25 meter getijgerd, het was zo warm dat besloten werd dit onderdeel van de oefening maar over te slaan. Je had ook een meerdaagse oefening. Het was de bedoeling dat je een heel eind terug moest lopen naar de basis. Doordat wij ons echter gratis door vriendelijke busschaufeurs lieten vervoeren,liggend op de bodem van de bus, waren wij wat snel terug. Hierdoor waren we genoodzaakt nog een dag in een droge sloot te bivakkeren en veel te slapen en te kaarten. Anders was het nog al opgevallen.

Met deze cijferlijst was ik geslaagd voor de dpl. onderofficiersopleiding en mocht naar Arnhem voor een vervolg van de opleiding. En de kolonel R. Hofstede had het gezien.

Hoewel kolonel R. Hofstede onze resultaten had gezien, hebben wij hem waarschijnlijk nooit gezien, maar dit is hij dus.

Op naar Arnhem, de LETS of wel de Luchtmacht Electronische- en Technische School. Opleiding voor Grondradio specialist. Nou ja, dat was geheel naar wens, voortzetting van opleiding en hobby, wat wil je nog meer?

Bij de komst van korporaal Poortman werd natuurlijk wel even de vlag gehesen.  Nou ja,dat nou weer niet, maar gewoon een vlag-toestand op de LETS.

De radar-antennes van de LETS.

Korporaal Poortman poserend bij een van de antennes.

Jan Poortman bij een antennemastje.

Opleiding Grondradio, mooi spul in die tijd.

Met een mooie Tektronix oscilloscoop. Als die dingen aanstonden kon je de verwarming wel uitschakelen.

Eén of ander heel duur apparaat, ik dacht een Rhode & Schwartz zender, maar zeker weet ik het niet meer. De sergeant op de foto is één van mijn instructeurs.

De kameraden met koffie en daar in een forse scheut Stroh-rum, iets van 80%. Op de achtergrond Roel Popken (Ook wel Popla genoemd) , midden Lok, rechts daarnaast Poortman. De man met de baard was van Keulen, een audiofiel, die toen al zijn grammofoonplaten nat afspeelde om gruisvorming te voorkomen.

Een tweede plaatje van de barakbewoners. de man meest links kwam dacht ik uit Enschede???

Poserend in het nette uitgaans-tenue Grof grijs op de kleerhanger.

De opleiding verliep zeer voorspoedig, diploma en bewijs van vakbekwaamheid werden gehaald. Zoals altijd, de laagste cijfers voor de vakken die mij nog nooit hadden geinteresseerd...

Nou ja , de cijfers waren toch goed, 85 gemiddeld. De opperhoofden besloten dat ik, met nog twee dienstplichtigen wel geschikt werd bevonden voor het lesgeven op de LETS. De andere twee gegadigden waren Jan Nengerman uit Hengelo en Wim Meijer ergens uit Waddinxveen.

Afscheid van de maten die over het hele land en Duitsland worden verspreid. De man geheel links kwam uit Ossendrecht. Achter: Poortman, Lok en Popken.

Deze mensen bleven dus over:

Jan Nengerman, de bezitter van deze snelle bolide, Jan Poortman en Wim Meijer. Jan Nengerman kwam uit Hengelo en dat was handig, want hij verzorgde mijn transport van Goor naar Arnhem en terug.

Jan Nengerman poserend op zijn kever, rechts Wim Meijer. De Fiat achter de VW was dacht ik van onze KVVer.

Wim Meijer, onbekende KVV-er (maar wel aardig) en Jan Nengerman.

Dienstplichtig sergeant Poortman in uitermate goed passend uniform. We hadden er prachtige tijden, meevliegen in helicopters, cursussen volgen, sporten, foto's afdrukken, veelvuldig bezoek aan PMT, het Grotje in Arhem, het Buikje, eveneens Arnhem, daar hadden ze een soort hamburger met pindasaus er op, een schijf ananas met daarop een rode kers. Heeeeerlijk. Verder waren we zeer goed bekend met de Arnhemse ziekenhuizen waar we regelmatig vriendinnen opsnorden. Ook de dames op de nabij gelegen campings waren voor ons niet veilig. Prachtige tijden, wij waren ook de eerste lichting die op proef in burger de poort uit mocht.

Ook toen al, het buikje puilde al een beetje uit van het vele bier en de Vulcano's van cafetaria "t'Buikje".

Met verlof in Goor, om geen ontwenningsverschijnselen te krijgen ging de bierconsumptie gewoon door. Links Gerrit Wissink, dan Jan Poortman en daar naast Willem Hennink (Wasbaasje) die in die tijd zeevarend was.

Het zelfde verhaal iets later in de avond met wijlen Jan Zenderink en wijlen Bert Caron.

Met een dame van een camping, Poortman netjes met stropdas. Deze opname werd gemaakt in "het Grotje", een danstent in de Spijkerbuurt.

De OO-Mess, ofwel Onder-officiersmess. Spritsen en Pennywafels!!!  En natuurlijk Bingo-avonden.

Het onderkomen was ook niet verkeerd. Links Poortman met gipsarm, met waterpolo drie middelhandsbeentjes gebroken. Kaarten vasthouden en sigaretten draaien lukte wel omdat de gipsman het gips zodanig had aangebracht dat dit mogelijk was. Het bed achter, met de fraaie afbeeldingen was van mij. Rechts Jan Nengerman.

Wim Meijer, toch altijd een serieus mannetje, wel aan het bier en het kaarten.

De verlossing, 24 januari 1969. Kapitein Bongers geeft toestemming. Alles inleveren, de hele plunjebaal. Alleen het naai-setje mocht ik houden en de schoenpoets-spullen. De overheid was wel erg gul.

Hoe dit kan is me nog altijd een raadsel. Volgens de papieren zou ik van 01-01-1969 tot 23-01-1969, 811,50 Guldens hebben verdiend. Terwijl ik later, bij sollicitaties in Nederland nooit hoger kwam dan Hfl. 400/maand. Dus niet in Nederland gaan werken maar naar Zwitserland vertrokken waar de inkomens hoger en de belastingen lager waren. ( Correctie, het is de jaaropgave, dus dat bedrag door 12 = HFl. 67,63 , dat zou wel eens kunnen kloppen, zoiets als HFl. 2,20/per dag.)

Groet, Jan Poortman dpl. sgt 460112393.

 

Flag Counter