Onlangs had ik de eer een mooi radio-toestel te mogen fotograferen. Het toestel was defect en ik mocht hem ook wel repareren. Nou ja, op de foto zetten is niet zo moeilijk, repareren is een ander verhaal. Ik zag het uiteindelijk wel als een uitdaging, dus aan het werk er mee.
Het is een ontvanger ontworpen voor gebruik op schepen en heeft daardoor ook een aantal speciale eigenschappen. Het toestel is geschikt om zowel aan land als op zee te gebruiken doordat het gevoed kan worden met spanningswaarden
230, 200 en 110 Volt AC of DC. De radio is tevens geschikt voor de tropen, dus de componenten die er in zitten zijn van dusdanige kwaliteit dat ze onder barre klimatologische omstandigheden niet gellijk de geest geven.
Aangezien er midden op de oceanen nauwelijks middengolfzenders zijn te ontvangen ontbreekt deze band.
| Band 1 | 30 tot 12,8 MHz | 10 - 23,5 meter |
| Band 2 | 13 tot 5,8 MHz | 23,1 tot 51,7 meter |
| Band 3 | 2,75 tot 1,2 MHz | 110 tot 250 meter |
| Band 4 | 1220 tot 522 kHz | 246 tot 575 meter |
Door op de afbeeldingen te klikken verkrijgt U een vergroting in een apart venster.
Het toestel in volle omvang. Stevige handvaten, want hij weegt wel een aantal kilo's.
Nogmaals frontaal, de meest linkse knop is de aan/uitschakelaar en toonregeling, dan de golfbereikschakelaar met vijf standen, de stand "G"is voor de platenspeler, dan de tweede grote knop, die dient voor de afstemming en heeft een heel grote vertraging maar door het vliegwiel een fikse draai te geven vliegt de wijzer over de banden. De meest rechtse knop is de volumeregelaar..
De achterkant met links de Pick-Up aansluiting en het serie nummer. Midden de luidspreker-aansluiting en de antenne en aarde ingang. Rechts het netsnoer en de spanningskiezer. U ziet dat er wel aardig aan het toestel is gerommeld, het wordt er niet mooier van maar is soms wel nuttig.
Het serienummer met aanwijzigingen. De fabrikant is Stratton & Co. Maakten die ook grasmaaiers????
De afstemschaal, de rode bereiken zijn de gebieden waar omroepstations actief zijn. De baluwe zijn voor de amateurbanden. Op de schaal staat Model 659 terwijl het een model 670 is. Het geval wil dat er van het type 659 zo veel afstemschalen over waren dat besloten werd ze ook voor type 670 te gebruiken. De 659 bezit echter een afstemoog in de linker bovenhoek.
Het gat voor het afstemoog waar nu een afdekplaatje is aangebracht met de tekst "MARINE RECEIVER 659/670". Toch wel praktische mensen die Engelsen....
Aan de rechterkant bevindt zich een opening met daarachter de fijregelschalen. Een ingewikkeld systeem maar wel erg duidelijk.
De onderste witte schaal, ja , waar die voor dient?? Waarschijnlijk om te onthouden waar een bepaald station te ontvangen is en niet moeilijk te doen met frequenties en banden.
De rechter kant met twee MF-trafo's. De HF-trap gebruikt een UAF41 of 42, de mentrap en oscillator een UCH 41 of 42, MF versterker UAF41 of 42, 1. LF-trap en detector UAF41 of 42, 2. LF-trap tevens fasedraaier UAF41 of 42 en dan nog twee UL41 als balanseindtrap. De anodespanning wordt met een seleencel gelijkgericht.
De linker zijde met de luidspreker.
Dew achterkant. Waar nu een scheidingstrafo staat was vroeger een seleengelijkrichter en een grote serieweerstand voor de gloeispanning. De trafo is wel een stukje veiliger!
Een blik op de versnellings (vertragings)-bak. Op de metaalen schijf bevinden zich de schaaltjes van de fijnaflezing. De tandwielen zijn dubbel uitgevoerd en met een veertje tegen elkaar getrokken zodat er geen speling kan ontstaan tussen aandrijving en tandwielen.
Het bovenaanzicht, rechtsboven bevindt zich nu de serieweerstand voor de gloeispanning. Er is nog maar één aftakking gebruikt in verband met de scheidingstrafo. Onder de weerstand is een Philips smoorspoel te zien, de originele heeft waarschijn de geest gegeven en stond op de wat lichtere plek links van de huidige. Op de trafo zijn twee condensatoren te zien die over twee gelijkrichtdiodes geschakeld zijn .
De onderkant met in het midden de spoelenbak.
De bak in geopende toestand.
Nog een keer, maar nu wat dichterbij. De twee trimmers links onder waren defect, ze maakten sluiting, ik heb bij gebrek aan een zelfde soort ze vervangen door modernere exemplaren. Het toestel is al wat minder doof.
De afdeling waar de MF-versterking plaats vindt en ook de detectie en LF-versterking .
De andere kant. Midden boven de veroorzaker van twee sterfgevallen van een UCH42. De parallelweerstand (met de witte, gele en blauwe draden verbonden) die over de gloeidraad van de mengbuis staat heeft het begeven. Er stond bijna 80 Volt op de gloeidraad bij het opwarmen. Dat is te veel voor een 14 Volts buis.
Nogmaals de tandwielbak.
De gloeispannings-serieweerstand. Rechts V2, de mengbuis die twee keer heel erg fel oplichtte en daarna nooit weer.
De twee MF-trafo's. Daar tussenin de UAF42, rechts ervan nog een UAF42 en een UL41. Boven een UAF42 en een UL41 en de uitgangstrafo.
De zeer opvallende scheidingstrafo met gelijkrichters en elco. Daarboven links de HF-versterker UAF42 en rechts de UCH42 mengbuis.
De afstem-C, links het gedeelte voor de oscillator, dan de mixer-ingang-C en rechts de HF-versterker-C
Het schema.
Na het vervangen van de parallelweerstand R40, de twee trimmers van de HF-trap, de volumepotmeter en het opnieuw afregelen van de ontvanger speelt hij weer als vanouds.
Op deze pagina de componenten-opstelling. Voor verder afregelgegevens en andere informatie:
Met dank aan de Eddystone User Group, waar ik de noodzakelijke gegevens vandaan heb gehaald.