Deutscher Olympia-Koffer Empfänger DO-37

Hebt u dat ook??? Je komt thuis van een radiomarkt en bekijkt de wonderbaarlijke zaken die je hebt aangeschaft. Bij de aankoop je laten verleiden door een "onderbuikgevoel", niet wetende wat het is wat je daar koopt. Alleen met de gedachte "Dat lijkt me wel apart....". In elk geval gebeurt me dat regelmatig, soms wordt je er heel blij van en soms blijkt het dat je iets totaal verkeerds hebt vergaard. Maar, het is altijd weer een verrassing.
Zo nu ook, 24 november 2024 op de radio-markt van de NVHR in Driebergen, altijd een bron van verrassingen.

Kijkende naar een ding met vier oude radiolampen (geen radio-buizen), ze zien er echt oud uit en dat zijn ze ook. Maar de rest ziet er zo glimmend uit dat je zou denken dat het net uit Japan is aangekomen. Er staat echter iets op met DORA 1937. Nou denk ik dat kan toch haast niet , waarschijnlijk een nabouw van een ontvanger uit die tijd. Het lijkt wel wat op een autoradio. Met de lampen er boven op is het in stijl met oeroude radio's die van die mooie blauw getinte lampen boven op de kast hadden staan.

Enige zoekacties op internet bevestigen het feit dat het apparaat inderdaad uit 1937 komt, dus nu 87 jaren oud !!!

Door op de afbeeldingen te klikken worden ze in een groter formaat gepresenteerd.

Dit is de radio, het schaaltje zou ook passen voor een autoradio, een knop is niet origineel, die grote voor de afstemming.

Het vooraanzicht, geheel links de aansluitingen voor de luidspreker. De knop boven is voor de omschakeling van Middengolf naar Langegolf. De regelaar links naast de afstemschaal is de volumeregelaar en aan de andere kant de afstem-C met daar schuin boven de terugkoppeling. Geheel rechts nog het bolle, glimmende knopje van de aan/uit-schakelaar. Maar ja, dat is maar een deel van de radio, de naam zegt het al, "koffer", dus er ontbreekt nog wat..

Dit is het complete apparaat voor de forse prijs van 170 Reichsmark, inclusief accu en batterijen.  Van de firma NORA uit Berlijn.

Het is nauwelijks te lezen, maar dit is de gebruiksaanwijzing.

De onderste bak is de thuisbasis van accu en batterijen.

Op deze foto is de (bakelieten??) bovenplaat van het ontvangergedeelte verwijderd. Rechts de luidspreker en de aansluitingen daar voor.

Een overzicht van wat je voor de hier RM 161,50 kostende DO37 kreeg. Ook het ontvangstbereik is beschreven. Het gewicht is ook niet niks, voor een draagbare radio bijna 10 kg. Je moet er wat voor over hebben om met dat ding naar het strand te wandelen, maar ja, in die tijd waren de mensen nog niet zo verwend als tegenwoordig.

De afstemschaal, het bereik I is voor de middengolf en II voor de lange golf. Wanneer de ontvanger op de langegolf is geschakeld, dan staat die nu op ca 1800 meter de Nederlandse Hilversum te ontvangen. Verder staan er veel oude bekende namen op de schaal.

Afgestemd op de middengolf, wordt hier op ca. 250 meter Frankfurt ontvangen.  Het latere Hilversum II staat hier nog als Hilversum op 300 meter te boek. De schaalaanduiding werkt niet met een streepje , maar met een zwart vlak, de overgang aan de onderkant daarvan met het witte vlak is de indicatie van de golflengte in meters.

De achterkant met een glimmende aluminium afschermplaat, gelukkig met de nodige aanwijzingen. Blijkbaar heeft het ding ook gewerkt, de anodespanning van 120 Volt leverde een stroomopname van 8,8 mA. De gloeispanning is 2 Volt, de gloeistoom bedraagt 350 mA.

De linker zijkant. Het bruine pertinax plaatje aan de linker hoek voor is een bordje met de aansluitingen van de raamantennes.

 

De rechter zijde met een bundel rode draden voor alle voedingsspanningen.

De buizen, ieder op een aparte wijze gemonteerd, vlnr. De KL1, de LF-eindpentode die de luidspreker aan het schudden brengt. Daar naast op een verhoging die er voor zorgt dat de buizen wat hoogte betreft mooi uitgelijnd zijn, een KC1 LF-triode. Dan op een verende ondergrond weer een KC1 de detector, deze buis zal wel wat last van microfonie hebben gehad. Dan de eerste prijs, goud, de KF4, de HF pentode die de kleine antennesignaaltjes al wat versterkt voor dat ze de detector inkomen. Deze trap zorgt er ook voor dat bij genereren van de detector de signalen niet naar de antenne gaan.

De onderkant. De bevesting is zijn tijd ver vooruit. Waarschijnlijk hebben de Japanners het van de Duitsers over genomen. De zelfde bouwwijze vind je tegen woordig ook onder de CD-spelers, tuners enz. van Japanse afkomst. Vandaar ook de veronderstelling dat dit een nabouw van een oud apparaat zou zijn....

Dus snel de afscherming er afgeschroefd om te zien wat er in verstopt is.

De achterkant met een keur aan kleurrijke componenten die van uitstekende kwaliteit zijn.  Links, naast de afstemcondensator, de variabele C voor de terugkoppeling. Rechts daar van de 50 Ohm potmeter die voor de volumeregeling zorgt. Deze variabele weerstand is tussen de katode-aansluiting van de HF-buis en aarde geplaatst en is eigenlijk een HF-regeling. Opvallend is ook de kwaliteit van de bedrading, toen al een materiaal dat niet door de tand des tijds afgebroken werd.

De onderkant met in het midden de afstemcondensator. Links een spoel van de ingangskring en rechts de spoel van de detector. Het bruine, vierkante vlak is een deel van de bandschakelaar. Aangezien ik nergens een uitgangstrafo kan ontdekken veronderstel ik dat zich deze in de nabijheid van de luidspreker bevindt. Dat zie je bij oudere toestellen vaker. De afstemcondensator zier er echt als nieuw uit. Niet met sleepcontacten, maar met spiraalveren is de rotor aan aarde gelegd.
Geheel rechts de lange as voor de aan/uit-schakelaar.

Het schema met alle waarden van de componenten. Het is op deze tekening wat moeilijk te zien hoe de aansluitingen van de buizen precies bedraad zijn, vandaar hier onder nog eens een schema waar op dat beter te zien is.

Hier moet u zelf het buizenboek ter hand nemen om te zien aan welk contact wat zit. Verder is de sterkteregelaar in het ene schema 30 Ohm en in het ander 50. Niet dat het veel uitmaakt. Misschien was het versie- of fabrikant-afhankelijk. Er zijn trouwens wel meer kleine verschillen in de componentwaarden.

Een paar van de vele aansluitdraden voor de voedingsspanning. Ze zijn allemaal voorzien van een keurig tekst-plaatje met het doel.

De grote vraag blijft : "Waar hadden ze die raamantennes gemonteerd?? " , dus hoe groot waren ze. Het aantal windingen is wel aangegeven. Ik vermoed dat die antennes in de deksel zijn gemonteerd, in de liggende positie staat deze namelijk recht op zodat de radiogolfjes er keurig doorheen vliegen.

Toch nog eens proberen of het ding nog werkt.

 

Flag Counter