De telefooncentrale
BD-71, van Amerikaanse afkomst. Dit apparaat werd echter ook
in het Nederlandse leger gebruikt.
Dit exemplaar stamt
uit 1943 en kan zes lijnen bedienen.
De zes doorverbindings-snoeren hangen naar beneden en de hoofdtelefoon met microfoon,
is aan de linkerzijde te zien.
De zes lijneenheden
van het type EE-2-C zijn hier te zien met de val-klepjes. Zo'n klepje wordt
geactiveerd
door aan de, met de unit verbonden, telefoon te zwengelen, dan valt het klepje
en gaat een zoemer aan.
De hele kast weegt ca. 22 kg en kan met een draagriem aan de schouder gehangen
worden. (Arme drager)
Aan de achterzijde
worden de lijnen aangesloten, overigens zijn er hier 7 paar te zien. Waarschijnlijk
is er een test-aansluiting bij..
Dit paneel toont
ook de twee duplex-spoelen voor lijn 1 en 2. Dit schijnen een soort scheidings-trafo's
te zijn, die beletten, dat door de vijand onder hoogspanning gezette lijnen,
schade berokkenen aan
de centrale of het personeel. De vijand schrikt ook voor dit soort middelen
ook niet terug.
Het schema, is er typisch een uit de telefoontechniek, je vindt ze ook zo getekend in onze oude PTT-toestellen.
De centrale kon
ook parallel geschakeld worden met een extra BD-71 of BD-72 ( 12 lijns ) zodat
het totaal aantal lijnen op 12 resp. 18 kwam.