Deze veld-telefoon TA4881 ofTP-6-N is ook geschikt voor gebruik met de telefooncentrale BD-71. Het apparaat werd in het Noorse en Nederlandse leger gebruikt, waarbij de Nederlandse benaming TA4881 en de Noorse TP-6-N is. Het ontwerp is van Elektrisk Bureau in Billingstad (Noorwegen), die in 1973 een prijs heeft gewonnen voor het "Design Excellence". Het toestel werd de bijnaam "Krekel" gegeven aangezien het "bel-signaal" aardig overeenkomt met het geluid van een krekel. De in Nederland gebruikte veldtelefoons van het type EE-8, TA3001 en TA3017 die vanaf 1950 en 1980 werden ingezet, worden omstreeks 1980 aangevuld met de telefoon-types TA-4881, TA-5415, TA5416, TA-5417, TA-30027, TA-30028, TA-30082 en de telefooncentrales TC4859, TC-5160 en TC-6342.
De TA4881 wordt hier besproken.
Door op de afbeeldingen te klikken krijgt u een vergroting in een apart venster.
Tijdens oorlogen werden er veel soorten veldtelefoons toegepast. Hier onder een paar voorbeelden van de toen gebruikte apparaten. Een groot aantal dat in de tweede wereldoorlog werd gebruikt werd nog jaren na afloop bij diverse krijgsmachten ingezet.
Hier boven een kleine verzameling van veldtelefoons en een centrale die tijdens en nog tot ver na de tweede wereldoorlog gebruikt werden.
Dit is dan de TA4881, er bestaat ook nog uitvoering met een kleine, ronde connector aan het telefoonsnoer, de TA30082.
Het frontpaneeltje, van de Noren wordt wel eens gezegd dat het een volk is dat met weinig woorden uit de weg kan, welnu, het resultaat ziet u op deze foto, geen tekst!!
Links de twee lijn-aansluitingen, dan het rode bel-lampje (Ledje) , de oproepknop en daarnaast de aansluiting voor de telefoon.
Oeiiiii, de Noren betrapt, toch nog wat tekst. De producent van de telefoon, Elektrisk Bureau.
De achterkant met de batterij-deksel.
De officiele benaming, type en Nato-Stock-Nummer.
Wanneer de beide schroeven losgedraaid worden en de deksel verwijderd is ziet men links de electronica en rechts de batterijen. ( drie stuks ).
De aansluiting in de deksel, de plus 4,5 Volt verdeeld over meerdere aansluitingen op de connector.
Het apparaat in de volle breedte.
De telefoonhoorn.
Het is bijna niet te lezen, maar er staat MIKROTELEFON H-67N op.
De andere kant met de schakelaar, hier iets bijzonders mee.
Normaal gesproken druk je er op als je wilt spreken, als je dan loslaat kun je weer luisteren. Het is echter mogelijk omdat zowel de telefoon als de microfoon van het zelfde type zijn, beide dynamisch, dat je, ook al zit er geen batterij in de telefoon, je de andere kant kunt afluisteren. Dat is ongewenst, bij de vroegere types had je een koolmicrofoon die alleen geluid in stroom om kon zetten wanneer er een voedingsspanning aanwezig was, geen probleem dus.
De schakelaar moet dus bij het spreken en luisteren worden ingedrukt, dat vereist enige discipline aan beide kanten van de lijn. Voor het tegenwoordige gebruik kan deze blokkering op eenvoudige wijze opgeheven worden.
Er bestaat ook een hoorn met deze stekker, ik vermoed dat deze gebruikt werd voor aansluiting op een telefooncentrale, wie het weet mag het zeggen.
Na enig gepruts om de kappen van de hoorn af te halen komen de beide kapsels tevoorschijn. Ik heb deze ook wel eens in de modernere Engelse microfoons zien zitten.
De microfoon met kapsel nr. STC77.
De telefoon, kapsel-nr.STC78, zou er dan toch verschil in zitten???
Wanneer je de blauwe draad met de bruine verbindt en op één van de aansluitingen zet en de andere met de zwarte draad heb je het "anti-meeluister-probleem" omzeild.
Zo wordt de print naar buiten geschoven, ik had de aansluitingen tussen print en front al verwijderd.
De componentenkant van de print. Op zich wel degelijke onderdelen gebruikt. De dikke 1 muF condensatoren willen nog wel eens barsten. Geheel rechts de aansluitingen naar de batterijen. De op het eerste gezicht wat onlogische verdeling van de spanning op de collector heeft een diepere zin, waar over straks meer.
De printsporen-zijde, 't ja, het ziet er wel netjes uit.
Een blik op de aansluitingen.
De aansluitingen met benaming:
Op het board zijn de nummers niet erg goed te zien, op bovenstaand overzicht worden tevens de aansluitraden met kleur en functie getoond.
Deze draadjes moeten dan weer aangesloten worden. Die van de telefoonhoorn komen er nog bij..... Een redelijk gepruts, de draadjes breken snel van de connectors af.
Detail van de aansluitingen.
De draden van de hoorn zijn van slechtere kwaliteit. De kunststof omhulling wil nog al eens scheuren, maar wat erger is de isolatie van de binnenaders verbrokkeld . Misschien wanneer je de kabel opnieuw aansnijdt dat de aders in een wat beter conditie zijn. De connectors moeten er dan wel weer aangesoldeerd worden. Er wordt ook wel aangegeven dat een verbindingssnoer van een PC-toetsenbord erg geschikt is om de origiele draad te vervangen.
De uitbreiding E-13. Een opzetstuk met een ouderwetse kiesschijf of met de modernere toetsen (DTMF). Dit geheel kon, na verwijdering van de batterijdeksel van de TA4881 op deze set gezet worden. Batterijen zijn dan niet nodig aangezien de installatie door de lijnspanning gevoed wordt. Vandaar waarschijnlijk ook de wat zonderlinge bedrading van de voedingsspanning-connector. Je kunt dan eigenlijk ook zo op het oude Nederlandse telefoonnet. Maar bij het lezen van blad 5 van de instructiekaart is dit streng verboden. Pas op dus!!!
Blad 1 t/m 4 van de instructiekaart IK000216.
Blad 5 t/m 8.
Bijlagen:
Een link naar een pagina over de TP-6-N, met modificatie-tips.
Een video op YouTube van de uitbreiding E-13 met pulskiezer.
Een verhaal in pdf van het Multifunctioneel Veldtelefoonsysteem in het Nederlandse leger.
Het voorste deel van IK000216 en hier, de achterkant in pdf.
Verder is er niet bijzonder veel te vinden over dit toestel..........