Bij de GRC-3 t/m 8 series behoort de LF-versterker AM-65/GRC. Deze versterker wordt gebruikt als Intercom-versterker en als LF-versterker voor het versterken van het geluid van de RT66, 67 en 68, in de documentatie "Set 1" genoemd en voor de RT-70, "Set 2" genoemd. De set bestaat uit een voedingsgdeelte dat de spanningen voor de versterkers verzorgt en tevens, bij gebruik van de RT-70, deze de benodigde spanningen levert.
Onder het motto "Eén blokschema zegt meer dan duizend woorden", hier boven het blokschema. Het onderste deel is het voedingsgedeelte en boven zijn de gemeenschappelijke voorversterker en de drie aparte LF-versterkers afgebeeld, waarbij de teksten de uitleg geven wanneer welke versterker gebruikt wordt.
Interphone is het gebruik als intercom-versterker.
In dit hoofdstuk wordt ook de de door het Nederlandse leger gemodificeerde versie besproken !
En dit is dan de AM-65/GRC. De behuizing is dit keer niet zo bomvast als bij de, in een vorig hoofdstuk getoonde RT70, maar stevig genoeg.
Vooraanzicht met de knopjes en de connectors. Boven de volumeregelaar en daar naast de aan/uit-schakelaar. In de stand INT wordt een belastings weerstand aan de gloeispanning geschakeld om er voor te zorgen dat de gemiddelde belasting voor de gloeispannings-voorziening constant blijft ivm. serie weerstanden waar over een bepaalde spanningsval gewenst is. In de stand RT70 wordt deze transceiver voorzien van zijn spanningen. Dan de zekeringhouder en daarnaast de connector voor de RT-70.
De onderste rij links, de power-in voor 6-12-of-24 Volt voeding uit de accu. De intercom-verbindingen, de aansluiting voor de kabel naar de aparte ontvanger en zender(set 1) op het rack. Geheel rechts de audioaansluiting voor een luidspreker of hoofd-telefoon en microfoon.
Het front van de AM-65/GRC die door de Nderlandse krijgsmacht is gemodificeerd, zie ook de opschriften "SELECTIE 72" en "TB-MO11-RD98".
Dit is een in de VS gemaakte AM-65, bouwjaar 1951, dus ook al pensioen-gerechtigd.
De rechter zijkant van de set met aan de achterkant de Ijzer-oxide-weerstand (onder) en een Thermal relay (boven). De rode kleur is niet het bloed van een gewonde militair, maar gewoon anti-schimmel-prut.
De Nederlandse versie waarbij de regelweerstand en het relais zijn verwijderd en vervangen door de donkere units.
Een blik op relay en weerstand.
Bovenaanzicht. Op de afbeelding hier onder is de benaming van de onderdelen te zien. Rechts boven de ingeblikte triller-omvormer voor de + 135 Volt en de +6,3 Volt.
Links is S-1 te zien, dat is de keuze-schakelaar van de voedings-spanning. Dus altijd even opletten of alles met elkaar overeen komt.
De Nederlandse versie.
V6 en V7, dit zijn twee stabilisatorbuizen van het type 0B2 voor 105 Volt.
Bij de NL-versie zijn de twee stabilisatiebuizen voor de 90 Volt anode-spanning voor de RT-70 zijn verdwenen, gewoon de 135 Volt toegepast????
Het type 1 module met een NATO-stocknumber.
Boven de spanningskeuze-schakelaar zijn de serieweerstanden te zien die in het gloeistroom-circuit gebruikt worden om de spanning op de gewenste 6.3 Volt te houden.
NL-versie. De keuzeschakelaar S-1 voor de keuze van de 24, 12 of 6 Volt is verdwenen. Er voor in de plaats is een gloeispanningsstabilisator type A2 gekomen. Verder is onder in het midden een extra diode gemonteerd.
Op deze afbeelding zijn alle versterkerbuizen te zien, de zwarte vierkantjes zijn de transformatoren.
De onderkant van de AM-65.
Nederlandse uitvoering met wat mosterdgele Philips-condensatoren en een blauwe elco en een diode.
De onderkant ziet er nogal wild en verwarrend uit. Dit is hoofdzakelijk de bedrading van de LF-versterkers.
Op deze afbeelding zijn de kleine modificaties wat beter te zien. Maar hoe het in elkaar zit ???????
Het dek van de spannings-keuze-schakelaar.
De bedrading van de beide stabilisatoren, dat is wat minder verwarrend.
De achterkant met de weerstandsbuis en het relais. Rechts de triller-omvormer-unit voor 24 Volt voeding. Door het ijzertje links los te schroeven is de unit te verwijderen.
De NL-achterkant, ook de PP-282 is gewijzigd naar 12 Volt, waarschijnlijk een amateur-verbetering.
De beide moderne modules aan de achterkant van de set.
Dit is dan wat je overhoudt. Het is een exempaar uit Franse leger-voorraden, maar je kunt er gewoon Nederlands mee praten.
Het zwarte blok is de transformator en de bus met de pijl de triller.
Op deze afbeelding is te zien wat de onderdelen zijn.
Bovenaanzicht van de unit.
Op de transformator is te zien dat de vibrator met 115 Hz staat te trillen.
Nederlandse producten, Van der Heem, de maker van de GRC3030. Die leverden wel vakwerk.
De onderkant met nog wat onderdelen.
Links zijn 4 dioden te zien, dit is een wijziging die ooit in een Electron heeft gestaan, ik ga het opzoeken. Verder is de serie-weerstand van 1,6 Ohm (rechts onderin) overbrugd om de trafo voor 12 Volt te gebruiken.
Voor de liefhebbers het schema van deze PP-282. Overigens is deze vrij eenvoudig naar 12 Volt om te bouwen. Hier over later meer.
De 24 Volt-uitvoering met R-2 = 1,6 Ohm.
.De 12 Volt uitvoering met R-2 = 0,5 Ohm.
De ombouw van een PP-282 naar een 12 Volt-uitvoering, denk er wel aan alle instellingen verder op ook 12 Volt te zetten, evenals het label aan de buitenkant van de AM-65 .
De stuur-unit voor 6,3 Volt gloeispanning, zou deze de andere modules A-1 en A-2 aansturen??? Geen idee, wie wel??
Module type A-1 met een MJ 1000 van Motorola.
Gemonteerd op een octal-voet.
Aangezien het gloeispannings-gedeelte bij één van de AM-65's niet naar behoren werkte was ik gedwongen te bekijken hoe het één en ander werkt.
Het resultaat hier van is onder afgebeeld en laat de stroom-lopen zien bij verschillende accu-spanningen met dienovereenkomstige S1-schakelaar-standen.
Klik op het schema voor een vergroting in een nieuw venster. De spanning over R-32 en R-33 met K1 bedraagt 12 Volt. Hierbij is de spanningsval over de ballast-weerstand R-32 is constant 5,7 Volt, er blijft dan 6,3 Volt over voor de voeding van de gloeidraden van de RT-70 en de negatieve voorspanning van V-5A en V-5B.
Wanneer door een defect de spanning over Thermal Relay K1 groter dan 7 Volt wordt, trekt het relais aan en wordt de sluiting over R-34 opgeheven en loopt de stroom dooe R-33 en R-34 naar de RT-70. De gloeidraden blijven dan heel, maar er is wel spanning aanwezig om de fout op te sporen. Slim bedacht.
Bij 6 volt spanningsvoorziening gaat men er van uit dat deze aangeboden spanning keurig 6 Volt blijft en niet hoger wordt, de overspanningsbeveiliging van K-1 doet dan niet mee!!
Voor het complete manual graag een mailtje naar Jan, PA3ESY.