De schakelaar is zo robuust en onbenullig uitgevoerd omdat de Wireless Operator in een Lancaster niet bepaald in een sauna zat. Het was er bitterkoud en de met bont gevoerde kleding was geen luxe. Handschoenen had je ook nodig, ook heel erg grote. Dus een klein schakelaartje was niet handig, vandaar..
De tekst op de switch.
Dit blijft er over als je de kap en het handvat er af schroeft. Deze schakelaar bepaalt het gedrag van de zender en de ontvanger, afhankelijk van de stand van de switch.
Hier in de buik van de schakelaar vindt het echte schakelen plaats.
Zo eenvoudig is dat ook weer niet, de vijf verschillende standen van de schakelaar met signalering naar de zender toe.
Bij de wat oudere uitvoeringen van de T1154 en R1155 installatie werd in plaats van de J-Switch dit plug-board gebruikt.
Aansluithandleiding.
Hier nogmaals Figuur 7, maar nu een handgetekende versie van de heer Spoor (ex PA0FU), mijn grote mentor en leermeester, die de hele AP.2548A uit het Engels vertaalde en opschreef in een schoolschrift.
Hier onder de voorpagina van deze vertaling.
De aparte connectors pasten op deze aansluitingen.
De onderkant met netjes afgelakte schroefjes.
Dit zijn de antennekabel-pluggen, de rechter is een originele en de linker is nagemaakt.
Zoek de drie verschillen. De nagemaakte plug is van een fitting voor kleine lampen gemaakt.
De antennestroom-meter voor de HF-banden. Met de twee drukknopjes kan de meter overbrugd worden. De twee ronde gevallen aan de onderkant zijn de aansluitpluggen, hier moeten de kabels aan gesoldeerd worden.
Tot 4 Ampere antennestroom.
De meter is van 1943 en met een thermokoppel wordt de spanning voor het draaispoelinstrument geleverd.
De accu van de Intercom-versterker A.1134.
De tekst is niet echt leesbaar, met het blote oog al bijna niet. Fotograferen lukt helemaal niet. Toch een uitdaging dat eens te doen.
De seinsleutel. Vanwege de vorm werd deze de "Bathtub" genoemd, zo'n ouderwetse op pootjes. Met de veer aan de voorkant kan de sleutel vast gezet worden om bv. de zender te tunen. De klem werd echter ook gebruikt om met de zender een constant stoorsignaal (jamming) uit te zenden. Er was een microfoon gemonteerd in één van de motorgondels en het niet te overhoren geluid van de motor diende dan als modulatie van de zender.
Hij lijkt echt op een badkuip.
De sleutel in geopende toestand.
De microfoon voor in het zuurstofmasker.
De microfoon die in het zuurstofmasker werd gemonteerd.
Het spreekgedeelte van de microfoon, met een gaasje om slechte adem tegen te houden.......
De achter- of eigenlijk de voorkant.
Met deze schakelaar kan de microfoon uitgeschakeld worden.
De aansluitplug voor de modulatie van de T1154. Type 217 (10H/451)
In maart 2007 op de radiomarkt van Rosmalen gekocht voor relatief veel geld, maar ja je ziet ze nauwelijks en ik
had hem helemaal nog nooit gezien.
Het stelt dan ook helemaal niets voor, maar ja......
Wel een typische vorm, zou wel Engels kunnen zijn .......
Met bedrading.
De helft van een telefoon uit een vliegkap. Hij past ook met een gewone koptelefoonbeugel.
In het midden het gaatje waar het geluid uit komt.
Het binnenwerk.
En mocht het deksel defekt zijn, hij is te bestellen onder nr. 10A/13978.
Aan deze connector werden headset en microfoon aangesloten.
Doosje van de droplead ( Socket 359, 10.H/2206 )
Inpakdatum, 25 juni 1945.
De aansluitblokjes van de dropleads. (5C/430)
Deze heeft de schroef in het midden.
Deze schroef zit aan de bovenzijde.
En hoort bij bovenstaande Junction Box. De toepassing van deze box is nog steeds niet duidelijk.
Er bestaat ook nog een grotere uitvoering, 5C/431.
Om wat makkelijker te kunnen werken met T1154 heb ik dit control-boxje gemaakt. Door de schakelaar op "send" te zetten komt het Keying Relay in en kan met sleutel gewerkt worden zonder dat het relais klappert. Verder kan met een hoofdtelefoon, aangesloten op de phones plug, het uitgangssignaal van de R1155 beluisterd worden. Handig kastje dat natuurlijk ook een RAF Ref. Nr. heeft. 10D/15.
Het ziet er wel professioneel uit.
Met aangesloten kabel.
De meest simpele manier van schakelen van ontvangen naar zenden.
Ik heb deze aparte kabel er wel bij moeten maken, die heeft overigens nog geen Ref.Nr. De dunne kabel is van het R1155 LF-signaal. De rechter kabesetl is met uitzondering van de dunne draad wel origineel.
De bij de installatie gebruikte hoofdtelefoon, één van de vele soorten die toegepast werden.
Hieronder een paar schema's van de voedingsunit die ik voor de installatie gebouwd heb, ze hebben ook nog namen gekregen. De LT en HT voor de R1155 heet 678C en de HT voor de T1154 heet ^77C. De letters A en B waren al bezet.
De LT-voorziening, met besturing vanuit S5 van de T1154. LT geeft 7 Volt bij 10 Amp. (hoort eigenlijk 13 Amp. te zijn). De HT voor de R1155 bedraagt 210 V.
Deze Unit levert de HT voor de zender, 1250 Volt. In standby staat de voeding uit. Bij TUNE, CW, MCW en RT wordt de hoogspanning ingeschakeld. Relais C zorgt er voor dat de eerste inschakelstroom vis een weerstand van 1200 Ohm loopt en na een sekonde wordt deze weerstand overbrugd door de kontacten van Relais C.
Om je T1154 - R1155 installatie compleet te maken heb je het LONDEX Relay Type 219, Ref.Nr.10F/493 , 12 Volt nodig. Dit relais werd gebruikt om de LT-powerunit Type 34A of 35A te starten via de Resistance-unit Type 47 of 52A. Of dat inderdaad zo is moet ik nog eens uitzoeken. Hoe ik het voor elkaar krijg om altijd het slechtste exemplaar te kopen is mij een raadsel. Waarschijnlijk, verblind door het geluk zoiets moois te vinden, vergeet ik te kijken of er soms betere exemplaren bij liggen. Mijn collega verzamelaar kwam , nadat hij mijn nieuwe aanwinst had gezien, na een half uurtje terug met een splinternieuw relais. Maar ja hij scheurt ook elke verpakking open, dat moet ik in het vervolg ook maar gaan doen. ( zonde van de mooie verpakkingen). Ondertussen heb ik een exemplaar met oorlogservaring en dat moet zo'n nieuwe nog maar eens na doen.
Dit is het kastje met twee aansluiting blokjes, de linkse voor de relaisaansturing en de rechtse voor het overbruggen van de voorschakelweerstand, de "Resistance Unit"
Op deze afbeelding is de benaming te zien, Type 219, REF No. 10F/493. Dit is de 12 Volt uitvoering, er bestaat ook een 24 Volt-uitvoering, de Type 220.
Het binnenwerk vanaf de aansluitzijde.
De contacten zijn in rust gesloten, vandaar mijn twijfels over de functie.
Het zijn redelijk forse contacten voor een grote stroom.
Een stukje mechaniek voor de zelfbouwers, de stang in het midden is de beweegbare arm om de contacten te openen.
Nog een detail voor de liefhebbers.
De deksel met aansluitschema. Ik betwijfel of dit origineel is. De tekening is wel juist.
Het is een zwart/wit kopie van deze plaat.
Uit dit schema is af te lezen hoe alle componenten heten en hoe ze aan elkaar geschakeld zijn, zie ook bijgevoegde onderdelenlijst.
De stuklijst, door op de afbeeldingen te klikken krijgt U een vergroting!!
Nu nog een Lancaster, dan hebben we de zaak bijna compleet. ( Maar dan zal ik het huis wel uit moeten )