Uit de collectie van Pieter Lamers, dit Duitse apparaat. Een zender en ontvanger uit de Fu G 10 reeks. Van verdere randapparatuur zijn ook beelden die echter afkomstig zijn van E-Bay en deze dienen alleen om een indruk te krijgen hoe ze er uitzien.
Door op de afbeeldingen te klikken verkrijgt u een groter beeld in een apart venster.
Een overzicht van de verschillende apparaten die tot de FuG 10 familie horen. Het overzicht zal zeker niet geheel compleet zijn. Door op de blokken te klikken komt u op genoemde apparaat.
De Sender "Kurz" S 10K
Dit is het zeer compacte toestel. Het antennevermogen bedraagt ca. 70 Watt in CW en ca. 40 Watt in telephonie. De zender heeft een "master-oscillator"met een RL12P35 en een eindtrap met twee parallel geschakelde RL12P35's.
Het vooraanzicht van de zender. Het is een onderdeel van een groter geheel. Het knopje links boven met de benaming "Frequenzangleich" dient bij aanvraag van het tegenstation om de frequentie ( vooral wanneer de zender in een lock-stand is) iets te corrigeren.
Het principeschema van de zender. Boven de zender en daar onder een deel van het Fern-Bedieb-Gerät FBG3
De afstemknop is van forse afmetingen en de afstemming bezit ook nog een "lock-systeem". Ondanks de kleine afmetingen van de behuizing en de vrij forse warmteontwikkeling van de drie RL12P35's is de zender erg stabiel. Hij is geijkt bij +15 graden Celsius en wijkt maximaal ca. 0,5 duizenste af bij een temeratuur schommeling van + of - 50 graden C en voedingsspanningafwijkingen van de 24 Volt spanningsbron tussen 22 en 29 Volt. Dit is een voor die tijd zeer goede stabiliteit en deze wordt bewerkstelligd door een goede keuze van condensatoren en de kwaliteit van de spoelen op keramische spoelvormen.
Dit is zo'n blokje met de uitgekiende componenten die zorgden voor een vrijwel temperatuur-onafhankelijke oscillator. ( Foto Peter Zijlstra PA0PZD)
De afstemschaal is hier zichtbaar, afgestemd op de SRS frequentie 3705 kHz. Rechts onder de " I " , is een wit rondje met " I " zichtbaar, dat wil zeggen dat de voorkeuze op " I " is ingesteld. Het aantal voorinstellingen is maximaal vier. Deze zijn met de knop met de rode ring in te stellen. Onder het witte schildje kun je opschrijven op welke frequenties gelocked kan worden.
Links boven de correctieknop, mocht de zender iets naast de fraquentie zitten. De letters SK betekenen Sender Kurzwelle. Het bereik van de FuG 10 is 3 tot 6 MHz, een bereik dat bij latere installatie uitgebreid werd. Het gebiedje was toch wat aan de krappe kant. De latere SK3 liep tot ca. 18 MHz.
Naast de afstemknop nog een 10-polige connector om de Prüf-Voltmeter PV 10 aan te sluiten.
Met twee van deze schroeven wordt de set in een frame vastgezet. De verbinding met de rest van de opstelling vindt plaats aan de achterzijde waar een connector in het bijbehorde deel wordt geplugd. Dit is welliswaar een vrij omvangrijke methode om de verschillende units aan elkaar te knopen, maar het heeft wel een groot voordeel tov. losse kabels die beschadigd kunnen raken. De units zijn simpel te verwisselen, een erg handig systeem dus.
De rechter zijkant, hier is weinig van te vermelden.
De achterkant met de connector en de twee haken voor de bevestiging. Overigens zijn aan de bovenkant ook nog twee bevestigigsopeningen te zien waar de kast eerst moest worden ingehangen en dan met de twee onderste haken vast gezet werd.
De bovenkant. Bovenin een rondje waarin zich het schaalverlichtingslampje bevindt.
Het gaatje voor het lampje.
Het lampje. De gloeidraad van het lampje is zodanig geplaatst dat bij het omdraaien draaien van de fitting het licht op de afstemschaal wat gedimd wordt. De verlichting van de voorkeuze indicatie blijft echter onveranderd.
Verder zit er boven nog een klepje wat je weg kunt draaien. Dat is voor de her-ijking van de oscillator nadat Röhre 1, RL12P35 is vervangen. De schroevendraaier moet er schuin ingestoken worden om de trimmer te kunnen bedienen.
De onderkant met nog wat ventilatie gaten.
Wanneer de beplating van de zender wordt weggenomen komt het volgende tevoorschijn:
Links het grote tandwiel voor de afstemming van de oscillator en rechts de afstemming van de eindtrap. Dit alles wordt aangedreven door één afstemknop.
De schaal van de afstemming van 3000 tot 6000 kHz. Het model SK 3 heeft een groter frequentiebereik..
Nogmaals de twee grote tandwielen, deze zijn gekoppeld aan de zelfinducties. ( Variometers). Er wordt geen gebruik gemaakt van afstem-condensatoren, behalve de correctei trimmers voor de oscillator. Bij het kleine tandwieltje is te zien dat de lagering met kogeltjes is uitgevoerd. Het wat vreemnd gevormde plaatje onder het wiel is waarschijnlijk iets van het lock-mechanisme, vier uitsparingen.......??
Door de loep is de frequentie-keuze prima te zien.
Rechts boven de indicatie van het lock-systeem. Wanneer de ingestelde frequentie wordt bereikt, schiet het zwarte klepje omhoog en toont het bijbehordende lock-teken.
De rechter zijkant, rechts onder is de veer te zien van het bevestigings-systeem.
De achterkant met blik op de drie buizen. Onder, midden de connector waarmee het toestel met de ander units verbonden wordt.
De twee linkerbuizen vormen de eindtrap, de rechtse buis is de oscillator.
Nogmaals de drie buizen en en een waarschuwing. Vooral wanneer de Rö 1, de oscillatorbuis verwisseld wordt moet er wat aan de frequentie instelling gedaan worden.
De RL12P35. Met twee top aansluitingen, anode en remrooster. Rechts de bajonet-sluiting van de buisvoet.
De interconnectie-plug.
Na verwijdering van de drie buizen is de complete buizen-unit van het geheel te scheiden door alle roodgemarkeerde schroeven los te draaien. Waarschijnlijk moete ook de twee lange bevestigings-stangen verwijderd worden.
Op deze foto zijn een aantal van deze schroeven te zien. ( Foto van RMORG ) Zie ook pagina SK FuG 10 Radiomuseum
Na verwijdering worden de twee variometers zichtbaar en natuurlijk de rest van de hoogwaardige onderdelen. De losse frequentie-bepalende onderdelen zijn weer op een keramische ondergrond geplaatst. Het chassis is van giet-aluminium gemaakt. Al met al een uiterst stabioele werkwijze, maar ja, dat moest ook 1000 jaar meegaan. (Foto van RMORG) Zie ook pagina SK FuG 10 Radiomuseum
Bovenaanzicht. Rechts met het wat vreemd gebogen houdertje de correctie condensator bij wisseling van de oscillatorbuis.
Het bovenste deel van het frontpaneel.
De onderkant van het voorfront.
Ook de onderkant, maar nu de achterzijde. De twee witte onderdelen zijn condensatoren in een keramische behuizing. En alles "gründlich" genummerd. Dat scheelt toch een hoop zoekwerk bij het repareren van de zender.
Het totale schema van de zender, het betreft hier de de uitvoering met keramische condensatoren ??. Bij niet geactiveerde zender is de oscillatorbuis afgeknepen.
Het totale schema van de zender, het betreft hier de de uitvoering met mica condensatoren ??.
Reservedeel van de afstemming, zo uit de verpakking. Deze foto's zijn afkomstig van E-bay.
Sender "Lang"S 10L
Empfänger "Kurz" E 10K
De bij de korte-golfzender behorende ontvanger Empfänger 10 Kurzwelle.
Het ontvangertje.
Vooraanzicht van de ze compacte radio.
De afstemschaal, weer met vergrootglas.
Het afstemknopje...
Links onder de volumeregeling en rechts de keuzeschakelaar voor A3 of A1, ofwel telefonie of CW.
Nogmaals de schaal met rechts daarvan de schaal voor de presets. Met de knop met de rode ring worden de presets gekozen en ingesteld.
De Frequenzangleich is de fijnregeling bij een vooringestelde frequentie.. Dit is vooral nuttig wanneer het tegenstation toch op een iets andere golflengte zendt. Daar onder de test-connector. De cvierpolige aansluiting is voor de hoofdtelefoon.
Het typeplaatje. Daar is niet veel zinnigs uit te halen.
De rechter zijkant met twee buisvoeten aan de onderkant.
Geopend ziet dat er zo uit.
De achterkant met connector en de achterkant van de afstemcondensator.
De linker-kant met zes buisvoeten.
De bovenset drie buizen voor de MF-versterker, daar onder de BFO en helemaal onder detector en LF-versterker.
Het binnenwerk van de bovenkant, hier bevinden zich de HF-, Mixer- en Oscillator-kringen.
Wanneer deze buizen worden vervangen moet de ontvanger opnieuw afgeregeld worden.
De onderkant met de minder gevoelige onderdelen.
De voorzijde met schaal, preset en preset-indicatie.
De bevestigingsflens van de afstemknop.
Empfänger "Zielflug" EZ6.
Deze beschrijving is nog in bewerking, de teksten volgen op een later tijdstip.
Een Homing-apparaat is een vorm van richting-zoeker, die een visuele of meterindicatie geeft van de oriëntatie van de richtingzoekapparatuur
met betrekking tot de beweging van de radiogolven. De raam- en verticale antennes worden gecombineerd om een cardioïde richtingspatroon te geven
De output van de ontvanger wordt gelijkgericht en via een DC signaal doorgegeven aan de richting-inicator, een draaispoelmeter met een 0-punt in het midden..
De polariteit van de raamuitgang wordt door een roterende schakelaar voortdurend gewisseld met het signaal van de vaste antenne ( meestal een spriet).
Deze tweede antenne dient er voor om te bepalen af je naar het doel vliegt of er vandaan gaat. De werking van dit soort richting zoeken is uitgebreid te vinden op het internet.
Het hier besproken toestel is van oorsprong Duits, maar na het einde van het "Dritte Reich" door de Franse overheid overgenomen en aangepast. Het zijn overigens meer mechanisce wijzigingen dan electrische. Het frontpaneel van het origineel heeft bij de afstemschaal een klep die geopend kan worden om de schaalverlichtingslampjes te verwisselen. Bij dit exemplaar is er geen lampje aanwezig.
Zo ziet de Franse gemodificeerde ontvanger er uit.
En dit is de Duitse uitvoering.
Het principe van de ontvanger.( Info van LA8AK. Zie zijn web-pagina van de EZ6: EZ6 van LA8AK )
Het vooraanzicht met alle knoppen, schalen en connectors.
Op deze foto de functies van alle knopjes en connectors.
Onder in het midden, met de halfrond, rode trek-ring is de omschakelmotor van de twee antenne-signalen.
Dit is de motor. (Info van LA8AK. Zie zijn web-pagina van de EZ6: EZ6 van LA8AK}
De inicator voor radionavigatie AFN2 bevat twee draaispoelmeters, waarvan er één horizontaal is,
De andere werkt op een verticaal geplaatste wijzer. De verticale aanwijzer wordt gebruikt om de koers weer te geven, de horizontale
gebruikt om de uitgangsspanning van de ontvanger weer te geven, een soort S-meter. De in het midden van de schaal zichtbare opening met een soort gaasje is bedoeld om een neon-lampje in te bouwen, op de achterkant bevindt zich in de connector
Deze ingebouwde indicatielamp van de AFN2 wordt niet gebruikt voor de EZ6.
Empfänger "Lang" E 10L
Röhrengerät RG10
Dit is de modulator die het microfoonsignaal versterkt en aan de stuurroosters van de twee RL12P35's van de zender toevoert.
Verder wordt ook de sidetone van 800 Hz opgewekt.
Het lijkt er op dat er met deze set ook met MCW gewerkt kon worden.
Of het apparaat ook een intercomfunctie heeft is me nog niet duidelijk. Een schema van het Fern-Bedien-Gerät FBG3 zou erg nuttig zijn om hier achter te komen.
Foto's van E-bay.
De indrukwekkende kast....
Waar de lege gaten voor zijn is onduidelijk. De gebruikte buizen zijn van het type RV12P2000, een wonderbuisje waar je veel dingen mee kunt doen.
De modulator.
De variant met TZG 10, wat dat ook moge zijn.
Antennenanpassgerät "Kurz" AAG2
De antenneaanpassings-eenheid voor de korte golf.
Foto's van E-bay.
Antennenanpassgerät "Lang" AAG3
Dit is de antenneaanpassing-unit voor de lange golf.
Foto's van E-bay.
De antennetuner voor de sleepantenne, ook te bedienen via het Fern-Bedien-Gerät FBG3. Met de synchro-motoren worden de vier preselectie kanalen gekozen. Het is me nog niet duidelijk hoe dit allemaal in zijn werk ging. De latere antenne-tuners werden overigens automatisch aangepast !
Bediengerät 10
Senderumformer U 10/S
Deze omvormer is puur voor het zendergedeelte.
De omvormer in de (dunne) aluminium behuizing.
Vooraanzicht, dit apparaat heeft blijkbaar al het één en ander meegemaakt.
Het bovenste deel van het typeplaatje is verdwenen, het is echter de f U10-S met nr. Ln 27375, dat zal wel te vergelijken zijn met de tegenwoordige NATO-stocknummers. De bliksemschicht staat er niet voor niets op, het apparaat levert wel oa. 800 Volt en dat is wel levensgevaarlijk.
Wat ook gevaarlijk is, je vingers in de ventilatorbladen steken. Hierbij spreek ik uit ervaring....... De tekst luidt: "Vorsicht Ventilator, Nur bei Stillstand öffnen".
De zijkant, het lijkt wel een ouderwets kacheltje.
De achterzijde, de afdekplaat ontbreekt. Het ziet er naar uit dat dit deel niet zonder meer van het rek gehaald kon worden, gezien de soldeerverbindingen.
De kap verwijderd met een blik op de bovenkant waar zich een forse dynamotor bevindt die 13,5 Volt en 110 Volt AC en - 280 Volt, +210 Volt en +800 Volt DC levert bij een ingangsspanning van 24 Volt DC.
De linker zijkant met de ventilator die wel wat weg heeft van een ouderwetse vleessnijmachine, in elk geval scherpe randen!!
De andere kant met veel ontsoringsmateriaal.
De onderkant veel condensatoren en smoorspoelen.
Nog een wt gedetailleerdere blik. De twee zwarte gekruiste draadjes zijn van de 24 Volt voorziening. Direkt afgevlakt met een dubbele condensator van 2 x 0,5 micro Farad bij een werkspanning van 30 Volt en een testspanning van 500 Volt. De condensatoren zijn van uitstekende kwaliteit en zijn vaak ook na alle jaren nog bruikbaar.
De rechter zijde. De componenten zijn allemaal genummerd en eenvoudig terug te vinden in het schema.
De voorkant van het geheel.
Het typeplaatje van de dynamotor f.U10/S, dus voor de zenders bedoeld. De Anforder-Z.: Ln 27 381.
Hieronder het schema.
De omvormer. Deze levert naast de gelijkspanningen ook wisselspanningen af van 13,5 Volt en 110 Volt AC. Verder wordt een wisselspanning van 250 Volt geleverd die echter gelijkgericht wordt tot - 280 Volt als rooster-voorspanning voor de eindtrap.
Senderumformer U 8
Senderumformer U 10/E
Deze voeding is voor de ontvangers.
Foto's van E-bay.
Hieronder een aantal foto's van de f.U11A, waar dat apparaat bij hoort moet ik nog uitzoeken.
Stromversorgung
Alleen het overzichts-schema.
Künstliche Antenne
Foto's van E-bay.
Morsetaste T2
Foto's van E-bay.
Antennenhaspel AH10
Foto's van E-bay
Al met al een hoogwaardig stuk radiotechniek, dat konden die Duitsers wel!!
Voor de liefhebbers nog het manual van de hele installatie, weliswaar van de K3 met het grotere frequentiebereik.:
D. (Luft) T. 4005/4 , het Geräte-Handbuch van de K3 versie.