Een Russisch/Oost-Duitse ontvanger voor de luchtvaart ( Natuurlijk uit de collectie van Pieter Lamers). Het ontwerp is Russisch en dit exemplaar is gebruikt in de toenmalige DDR. Vandaar dat de teksten gedeeltelijk tweetalig zijn uitgevoerd.
Dit is de radio. Het gewicht is in vergelijking met Engelse of Amerikaanse erg licht. De ontvanger is in een aluminium huis opgeborgen.. Er zitten veel bevestigings-ogen aan.
De radio PR-4P werd vermoedelijk sinds 1957 geproduceerd door verschillende bedrijven in Rusland. De ontvanger is als luchtvaart-, maar ook als liaison-ontvanger ingezet. Deze superheterodyne heeft een enkele frequentieomzetting. De middenfrequentie is 112 kHz. Frequentiebereik: 175 kHz - 12 MHz, verdeeld in 5 subbanden. Gevoeligheid 10 µV in AM en 4 µV in CW. De radio-ontvanger werd gevoed door een 27 Volt Omvormer, die een spanning van 200 V leverde om de anodes van stroom te voorzien en 6,3 V om de gloeidraden te voeden..
Het vooraanzicht. .
De afstemkop met tegengewicht ( Die lichte fietsbel rechts) Deze schaal geeft de afstemming op de banden drie tot en met vijf aan. Binnenste schaal van 0 tot 180 correspondeert met de papieren kaart aan de linker kant. De volumeregelaar "Lautst." en daarnaast de antenne-aansluiting.
Het gehele bereik van de radio-ontvanger is verdeeld in 5 banden:
Band 1 : 175 – 350 kHz;
Band 2 : 375 – 875 kHz;
Band 3 : 900 – 2150 kHz;
Band 4 : 2150 – 5000 kHz;
Band 5 : 5000 – 12000 kHz.
Op banden 1 en 2 worden de frequenties aangegeven in de tabel op het voorpaneel van de radio; de 3, 4 en 5 banden – worden rechtstreeks op de schaal aangegeven. .
De vertaal-tabel van de afstemming voor de lage banden. Verder zijn twee telefoonaansluitingen aanwezig
De golfbereik-schakelaar. Met de knop er boven kan de afstemming vast gezet worden. De twee schakelaars doen ook wat , maar wat dan ??
Op deze afbeelding wat buizen. Twee Amerikaanse en een Russische (Met die deukjes bovenin) De linkse is de HF-versterker, dan de mixer en de oscillator of omgekeerd??
De achterkant met een MF-buis. Alle blanke, ronde bussen zijn voor het HF-gedeelte.
De linker kant met de MF-buizen, de detector en het LF-gedeelte.
Het bovenaanzicht.
De onderkant.
De witte porselijnen condensatoren zien er wel erg Duits uit, ook de groene weerstanden trouwens.
De golfbereikschakelaar is goed te zien en ook goed bereikbaar.
De linker kant.
Toch nog wat schema-materiaal:
Hier nog enige bladzijden uit een Russisch handboek.
1: afstemknop
2: Bereikschakelaar.
3. Volumeregelaar
4. BFO ???.
5. ????.
6. Hoofdtelefoon.
7. Antenneaansluiting
8. Referentielijst bereiken 1 en 2.
Wie gaat dit vertalen??
Buisaansluitingen.
Omschakelen van 25,26 Volt naar 12,66 Volt gloeispanning.
Weerstandmetingen aan de buisvoeten.
Waarschijnlijk spanningsmeting tov. chassis aan de buisvoeten.
Twee verschillende dynamotors.
Het schema van een dynamotor.