Type 94, No. 32 Zender/Ontvanger

Je komt ze niet iedere dag tegen, maar een bezoekje aan een groot verzamelaar leverde wel iets op. Een Japanse set die tijdens de tweede wereldoorlog werd gebruikt, de Type 94 No. 32 zender/ontvanger. Ik mocht de set lenen voor een fotoshoot, ja, dat sla je niet af.

 

 

Door op de afbeeldingen te klikken verschijnt een nieuw venster met een vergrootte weergave.

 

Een overzicht van de drie aparte onderdelen.  Boven links de ontvanger, rechts de zender en midden-onder de handgenerator. 

Door op de apparaten te klikken komt u in het betreffende hoofdstuk terecht.

 

 

1.  De Zender Type 94 No. 32.

2.  De Ontvanger Type 94 No. 32

3.  Handgenerator Type 94 No. 19 model F

4.  Gebruikte radiobuizen.

5.   Behuizing en kabels.

 

 

De Zender Type 94 No. 32.

De zender is een uitvoering met één buis, de UZ12C, een dubbeltriode die in 1934 uitgekomen is. De buis kan vervangen worden door een 19 of 1J6. Verder kan de UZ30MC gebruikt worden, maar vind die maar eens.
In radio-telefonie wordt één triodehelft als zender gebruikt en de andere helft als modulator. In CW worden de biede helften parallel geschakeld om wat meer vermogen te produceren. Veel kan het niet zijn, maar met een goede antenne kun je nog ver komen. De zender kan kristal gestuurd worden als er een kristal in de houder geplaatst wordt. Wanneer geen kristal aanwezig is schakelt de zender vanzelf over als variabele oscillator. Wel slim !!.


De kast van de zender.

Dankzij Google Translate de vertaling: Type 94 Nr.5 Radio
Nr32 type zender serienummer? 16441
1929 Ggemaakt door Tsukiyoshi Takanashi Seisakusho Co. Ltd

1929 lijkt me sterk, ik denk eerder 1939, maar ja ... Waarom (PT-8F- ......) in leesbare taal er op staat??????


De voorzijde van het apparaat met een heel listige sluiting.

Het klepje geopend.

De kaarten om het afstemmen wat te vergemakkelijken.

Een soort afstemcurve waarbij de waarde op de afstemschaal overeenkomt met de zendfrequentie.

En een tweede nog niet ingevulde kaart.

Een blik op het front.

De antennestroommeter, er vloeien geen Ampères door. De knop rechts onder is de zend/ontvangschakelaar. Het vermogen van de zender is in CW ongeveer 0,5 Watt, in phone komt er ca. 0,15 Watt uit.

De grote knop voor de antenne-tuning ( Met behulp van een variometer). Rechts onder de aarde-aansluiting. Naast de knop de schakelaar voor de keuze CW (naar boven) en Telefonie (naar beneden).

De bandkeuze-schakelaar en daaronder "Zender" met serienummer 16239. De voedingsspanning aansluiting 6 Volt en 150 Volt. Het frequentie gebied dat door de zender bestreken wordt is in drie banden verdeeld, van 0,85 tot 5,1 MHz.

De ronde knop oscillator afstem-condensator.
De aansluitbussen links zijn voor (van boven naar beneden) : Antenne aansluiting voor ontvanger, de min-aansluiting, Aarde , Ontvangen en Zenden.

Op de klep staat "Kristal-sturing". De seinsleutelaansluiting links onder. Dan drie bussen voor "Zenden" en "Ontvangen"

Het kristal, dat deze op 2820 KC oscilleert is wel duidelijk.

Het kristal, waar zijn de pootjes??

De aansluitingen aan de zijkanten!!

En hier nog wat onleesbare tekst op het huisje van het kristal. Er schijnt ook op te staan dat bij niet oscilleren er voorzichtig op de behuizing geklopt moet worden. Verder mag het kristal niet geopend worden.

De afstemcondensator gemaakt 1944 met een capaciteit van 870 pF. Met daaronder de firmanaam Takanashi Seisakusho. De geplaatste buis is dus glad verkeerd. Ik twijfel ook aan de echtheid van de buisvoet, een octal. De gebruikte buis zou een type UZ12C moeten zijn met 6 Volt gloeispanning en 6-pens voet. Deze kan echter ook vervangen worden door een type 19 waarvan de gloeispanning echter 2 Volt bedraagt. In het schema is ook een serieweerstand in de gloeidraadleiding aangebracht. De 19 komt ook overeen met de UZ30MC. Ook deze buis heeft 2 Volt gloeispanning nodig.

Een paar spoelen, genummerd 12 t/m 14.

De linker zijkant. De oscillator-afstem-C is netjes in een stofvrije behuizing gemaakt. Het setje is in een vochtige omgeving geweest getuige de groenige oxidatieplekken van de koperen schroeven.

De rechter kant met zend/ontvangschakelaar en variometer van de antennetuning. Rechts de grote afstem-C aan de uitgang van de tankspoel, in dit geval de variometer.

Een blik op de variometer.

Van boven gezien. Verkeerde buis dus, wel staat aangegeven dat het type 19 er in hoort.

Nogmaals de buis, de trafo zal wel een LF-smoorspoel zijn in de anode van de modulator-triode. De spoel rechts onder is voor de antenne-koppeling.

De maximale capaciteit is 250 pF. Het onderdeel is gemaakt in December 1943 door Takanashi Seisakusho.

De onderkant. Rechts boven de variometer. Verder zijn er veel blokcondensatoren (naar Duits voorbeeld) ingebouwd. Ook de nummering van de onderdelen werd door de Duitsers gebezigd.

Een nog wat meer gedetailleerde opname van de onderkant.

Links de kristalhouder. Rechts onder nog een transformator.

Het schema van de zender

De stuklijst.

De globale werking van dit wonderapparaat wordt binnenkort beschreven.

Voor de zender werden nog de volgende attributen meegeleverd:

De ontvanger met batterijen
Verbindingskabel tussen zender en ontvanger.
Kabel naar de voedingsunits.
Antenne en tegencapaciteit, ieder 50 ft lang.
Eén microfoon.
Eén hoofdtelefoon.
Eén seinsleutel.


Terug naar begin pagina

 

De Ontvanger Type 94 No. 32

De kast met de drie sluitingen. De bovenset opent alleen de klep om het apparaat te bedienen. De twee aan de zijkant zorgen er voor dat de gehele set naar buiten kan om bv. de batterijen te wisselen die in het onderste deel zitten.

De bovenkant van de kast.

Ook hier een mooi type plaatje. Er staat het volgende op. vrij naar "Google":
Type 94 nr.5 radio
Model 32 ontvanger nr. 16470
Gemaakt in 1929 ?????
Takanashi Manufacturing Co.

Het aanzicht van de ontvanger, ook hier twee afstemtabellen. Frequentie aan de linker kant, de X-as toont de afstemschaal-nummering. Deze tabel is voor de bereiken I en II.
De radio is van het regeneratieve type ofwel een zelfoscillerende detector. een gewone rechtuit dus.
De buizenbezetting is als volgt: Voor de HF-versterking een UF134 een pentode, de detector is een UF109 triode en het laag-frequent gedeelte gebruikt een UZ133d, een Triode-Pentode. De gloeispanning is voor alle buizen 2 Volt.

De tabel voor de bereiken I en II.

De tabel voor de bereiken III en IV.
Het totale ontvangstbereik loopt van 0,385 tot 7,0 MHz.

Het vooraanzicht met alle bedieningsorganen en aansluitingen.

De bovenste schakelaar links : Aan/uit-schakelaar . De schakelaar er onder : uitschakeling van het genereren voor ontvangst van AM-signalen. De knop boven midden : Regeneratie ofwel terugkoppeling. door met een rheostaat de anodespanning van de detectorbuis te regelen  De knop daaronder reglt de gloeispanning, een rheostaat dus. De plug is om eem meter aan te sluiten voor de controle van de gloeispanning. De grote knop met vertraging is de afstem-condensator met daar boven de bandschakelaar. Links onder de connector voor de aansluiting van een combinatie van microfoon en telefoon.

De aansluitingen rechts zijn voor de verbinding met de zender. De knop rechts-onder dient voor de fine-tuning van het HF-ingangs-circuit.

Als toebehoor voor de radio zijn 2 x 1,65 Volt laagspanningsbatterijen en 4 x 22,5 Volt Anodespanningsbatterijen. Verder een hoofdtelefoon.

Ik beschik jammer genoeg niet over het schema, dus wie wat heeft, graag een mailtje!

Terug naar begin pagina

 

Handgenerator Type 94 No. 19 model F

Het geheel werkte dus op batterijen, maar kon ook met de bijgeleverde handgenerator No.19 worden gedaan. Waarschijnlijk haalde de ontvanger zijn spanning uit de batterijen en werd de zender met deze generator van spanning voorzien.

De generator met ingeklapt voetstuk. Het is een N0.19 model F.

Het typeplaatje.  Tekst :  Machinelijn  Nr.5 type 49
Handtype no.91
11 januari
Kazuaki Sociaal Co. Ltd
Productienummer 433853   't Ja, wat klopt hier van? Het plaatje is ook iets beschadigd, dus lezen wat lastig voor Google.

De werkhouding van de dynamo.

 


De bovenkant met voltmeter. Verder is de draairichting aangegeven. Het draaien gaat in het begin heel zwaar aangezien er een zwaar vliegwile in zit. Wanneer echter de vaart er een beetje in zit gaat het wat makkelijker en blijft het toerental ook wat constanter en daarmee de spanningswaarden.

De gegevens van de generator:
Vermogen 18 Watt
Spanning 150 Volt HT
Spanning 6 Volt LT
Anodestroom 80 mA
Gloeistroom 1 A
Toerental 5200 ( Wat 70 voor eenheid is weet ik niet, misschie aantal slagen per minuut om die 5200 toeren te bereiken?)

De nauwelijks leesbare meter. Welke spanning hier aangegeven wordt is mij niet bekend. De kleurinstellingen wat gewijzigd zodat alles wat duidelijker wordt. Bij de zes staat een rood streepje, dus die spanning wordt waarschijnlijk alleen gemeten.

De aansluitpennen voor de beide spanningen.

De afschermkap verwijderd.

Een blik op de generator.

Het loodzware vliegwiel.

De andere kant met de aansluitingen.

De olie is er wat uitgelopen, dus ik heb er maar een plastic velletje onder gelegd.

Het handvat kan overigens omgeknikt worden en onder de generator opgeborgen worden.

Dit is de handgenerator van de Zwitserse firma Autophone, De generator G-94. Die lijkt wel een beetje op onze Japanner. Maar, is wel een stuk jonger, zo omstreks 1960. Foto Collection Martin Bösch op RMORG.

Terug naar begin pagina

 

Gebruikte radiobuizen.

De UZ12C, een buis waar geen data te vinden zijn op internet. Alleen een foto op de site van het "Radiomuseum" : UZ12C
In de oude buizenboeken van BRANS, de uitgaven 1948 en 1950 wordt de buis als penthode beschreven, dat klopt dus niet.

 

 

De type 19 kan ook in de zender gebruikt worden, de serieweerstand in het gloeidraadcircuit van 2 Ohm dient dan wel vergroot te worden naar 18 Ohm. De originele UZ12C vraagt 5 Volt. De gloeistroom van deze buis zou dan 0,5 Amp moeten bedragen om met 2 Ohm serieweerstand van 6 Volt voeding naar 5 Volt te gaan.

De UF-134, de HF-versterker van de ontvanger. Vier pens met top-aansluiting.

De UF-109A, deze triode wordt in de ontvanger gebruikt als detector.

De top van de UF-109A.

De UZ-133D, een combinatiebuis waarvan de triode als LF voorversterker wordt benut en het penthodedeel als LF-eindversterker.

De voet van de 6 pens buizen.

 

Terug naar begin pagina

 

Behuizing en kabels.

Het lege huis van de ontvanger

Met de aansluitdraden voor de hoogspanning.

Alleen de 90 Volt is van draden voorzien.....

De verbindingskabel tussen zender en ontvanger.

Zo ziet zo'n stekker er uit.

En dit staat er op: "Draadverbinding machine."

Terug naar begin pagina

Flag Counter