Dit apparaat,ter beschikking gesteld door Jan Vos (PA3FAU) werd begin zestiger jaren op de markt gebracht. Dat was een tijd dat de versterking van transistoren nog niet al te groot was. Transistoren werden vaak geproduceerd zonder dat men wist wat ze precies gingen presteren. Aan de hand van de gemeten kwaliteit werden ze dan vaak voorzien van een gekleurde stip op de top van de behuizing. Dan werd een OC13 in een keer een OC44 omdat de versterking in de hogere frequentiegebieden wat hoger lag dan de OC13. Misschien is deze redenering iets te kort door de bocht, de praktijk was eigenlijk ongeveer zo.
Met de tester van Sanwa konden al wel PNP en NPN-transistoren getest worden. Jammer genoeg is er geen handleiding te vinden op internet.
Dit is dus de checker, ook zonder batterijen volet het instrument voor z'n afmetingen zwaar aan, zeker wel een kilo.
Het vooraanzicht.
Het meetinstrument van de tester, 50 micro-Ampere en gemaakt in 1958. Deze uitvoering zal dus wel een van de eerste exemplaren zijn die op de markt kwamen.
Met deze keuzeschakelaar kon de meter ingesteld worden. Volt betekende in dit geval, volle meteruitslag is vijf volt, in te stellen door de "Volt-instelling".
De vijf Volt werd met de Volt-adjust knop ingesteld. Verder kon de collectorstroom op precies 1 mA ingesteld worden, de basisstroom werd dan gemeten en het resultaat van Ic gedeeld door Ib was dan de versterking. Waar "Cancel" voor staat is me nog niet helemaal duidelijk, het zou wel eens een soort "Nulling" kunnen zijn. Verder de keuze tussen PNP en NPN.
De aan/uit-schakelaar met daarnaast de aansluitingen voor de te meten transistor.
Het binnenwerk met de witte batterijhouder. Deze houder bevatte 4 x 1,5 Volt batterijen en een 22 Volt type.( Lastig aan te komen)
Onder de houder de aansluitingen van de draaispoelmeter.
Links naast de houder de keuzeschakelaar.
Daar onder de drie instel-potmeters en de keuzeschakelaar voor PNP en NPN.
Op deze afbeelding de transistoraansluitingen en de aan/uit-schakelaar.
Het schema van de tester.