Een oscilloscoop uit de "Oude doos", reeds vermeld in de AEG-catalogus van 1939, maar was ook nog in 1949 actueel. Het is niet de meest geavanceerde scoop, maar voor die tijd kon men zich er aardig mee redden. Overigens werden tijdens de tweede wereldoorlog ook veel Philips meetinstrumenten gebruikt. Op filmpjes van de ontwikkelafdeling van de V2 in Peenemünde is een Philips oscillograaf te zien.
Het hier onder besproken apparaat heeft een scherm-diameter van 6 cm. Het toestel bezit drie buizen (inclusief de beeldbuis) te weten een EF12, dat is zo'n stalen buis, de S1/0,2iIIA,HR1, een gasgevulde triode die in de zaagtandgenerator gebruikt wordt en dan de beeldbuis, de HR 1/60/0,5.
De versterking van de vertikale versterker is ca. 100 en het frequentiegebied van het Y-kanaal loopt van 10 Hz tot 35 kHz. Door het ingangssignaal direct op de afbuigplaten te zetten kan een max. frequentie van ca 1 MHz bereikt worden.
De tijdbasis is in te stellen van 10 Hz tot 40 kHz.
De benodigde netspanning bedraagt 110 of 220 Volt
Het kastje weegt 6 kg en de maten zijn : breedte 15 cm, hoogte 24,5 cm en de diepte 27,5.
Het apparaat was destijds voor RM 375 te koop. ( Reichs MarK), dat was toen al een forse prijs .
Door op de afbeeldingen te klikken verkrijgt u een groter beeld in een apart venster.
Zo ziet het instrument er uit zonder klep. Op het bovenste gedeelte is een afneembaar deksel geplaatst. Maar ja, de naam zegt het al, "afneembaar"en erges goed opgeborgen, maar waar????
Deze afbeelding is met geopende klep.
Het vooraanzicht met de schuin naar onderen geplaatste beeldbuis.
Het gehele bedieningspaneel, links boven de lichtsterkte met daarnaast de focussering. Dan, links de tijdbasis- fijnregeling( tevens synchronisatie) , daarnaast de amplituderegeling van de Y-versterker met rechts daarvan de grof-instelling van de tijdbasis.
Onder de netschakelaar dan de "Messplatten", of wel de vertikale afbuigplaten waarbij met de schakelaar "Verstärker" de Y-versterker in- of uitgeschakeld jkan worden. De ingang voor de "Zeitplatten" gaat naar de horizontale
afbuigplaten. Deze worden of direct aan de bussen geschakeld of aan de tijdbasis verbonden, dit afhankelijk van de Zeitkreis-schakelaar .
De ingangen van de Messplatten zijn jammer genoeg gemoderniseerd naar een BNC- en een tulp-connector.
Zijaanzicht. Het is ook mogelijk een bus uit de kast te trekken die er voor zorgt dat er minder lichtinval van buiten op het scherm valt.
Dit is de situatie met afschermbus.
De achterkant.
De netstekker is van het "Strijkijzertype" toen er nog geen vaste snoeren aan de ijzers zaten. Dit was in die tijd wel de meest gangbare aansluiting van apparaten met randaarde. De bus onder het typeplaatje zal wel een extra aard-bus zijn.
Het typeplaatje, de E01/60/5. Er bestaan ook nog andere uitvoeringen, zie de schema's.
Door de beide zijplaten los te schroeven kan de gehele top met achterkant er af gehaald worden.
Rechts onder de EF12 en boven in het midden de triode van de tijdbasis. Boven de EF12 de net-transformator.
Nogmaals de trafo met daaronder de gelijkrichtdioden, één stel voor de positieve gelijkrichting en het andere stel voor de negatieve kant.
De linker kant, links boven een vervanging van een defecte condensator.
Een blik op de bovenkant. Hier is ook te zien hoe de primaire van de transformator aangesloten moet worden.
De onderkant met veel beluchtingsgaten.
De meeste componenten zijn goed bereikbaar en de kleine condensatoren en weerstanden zijn van goede kwaliteit. Dat kan niet worden gezegd van de blok-condensatoren, daarvan zal in de meeste gevallen het binnenwerk vervangen moeten worden door moderner materiaal. Een leuke uitdaging om het meetisnstrument weer optimaal werkend te maken.......
Het schema van de hier bespoken versie.
Dit is de E0H 1/60/5.
Een ander tekenwijze van de EOH 1/60/5
En dan als kers op de taart, de gebruiksaanwijzing in pdf-formaat: Gebrauchsanleitung.