De bekende UNIFRAME delen van AMROH. Heel handig voor de jonge hobbyisten die vaak niet de beschikking hadden
over een goede boormachine en al helemaal niet over gatenponsen. Met een beetje goede wil en een buikboormachine werd
een gat geboord, meestal de verkeerde, te kleine, maat boor en dan werd met de goede schaar van moeder het gat op maat gebracht.
De eigenaresse was daar niet zo heel erg blij mee..
Buikboormachine.
AMROH had hiervoor dus de oplossing, moeders en kinderen weer tevreden en Amroh ook.
Hieronder een aantal uniframe-delen die ik nog heb. Er wordt tegenwoordig gesproken over namaakdelen die op de markt zijn verschenen, maar
hoe dat allemaal in elkaar steekt is me nog niet helemaal duidelijk. Van UF003 zijn inderdaad twee hoogtes, de 62,5 mm en de 64 mm. De laatstgenoemde zal
dan wel een repro zijn. Je kunt er geen gif op innemen want de normale dikte van de delen is 1 mm, terwijl ik een originele UF007 van 1,5 mm bezit.
Bij Amroh zullen ze ook wel datgene gebruikt hebben wat toevallig op de plank lag.
En, wie kwam er in die tijd op de gedachte dat deze aluminium plaatjes ooit verzamelobjecten zouden kunnen worden?
Hier komen ze dan, allereerst een overzicht van wat er allemaal te koop was:
Met overzicht.
De verpakking.
Nog maagdelijk.
Glanzend aluminium is moeilijk te fotograferen....
Een originele van 62,5 mm hoogte.
Een repro ? van 64 mm hoogte.
Maar ja, zou zo'n repro ook in een reprozakje zitten???? Deze is ook 64 mm hoog.
Dit is zo'n verbindingsstukje.
Een geheel dichte plaat.
Een paar gaatjes al iets opgerekt met de schaar.
Vier kleine gaten, de UF006 had een groot gat, voor een 402-spoel en drie kleine gaten.
Gekocht bij Radio Nijhuis in Enschede.
Dit is ook een UF007, maar met een plaatdikte van 1,5 mm.
Een heel ingewikkeld geval, waarschijnlijk voor een bepaald ontwerp bedoeld.
Op dit frame kunnen vier DIN-connector chassisdelen gemonteerd worden.
De opmars naar het transistortijdperk dient zich aan. Geen enorme hoogtes om de buisvoeten vrij te houden.
Gaatjespertinax om holnietjes in te stampen. Deze is van redelijk donkere kleur.
Er bestaat ook een lichtere versie, weer dat verhaal van wat er toevallig op de plank ligt of in de aanbieding is.
Een buisvoet adaptor. Wanneer bij de chassisdelen met de grote gaten een wat modernere buis werd
toegepast, kon deze verloop worden geplaatst. Het onderdeel heeft geen typenummer.
Een tweede mogelijkheid was, door de bevestiging met rubbertules uit te voeren, een microfonie-arme buisopstelling
te maken, zie de HF-10 versterker, waar dit is toegepast bij de microfoonversterker met de EF86.
Tot zover mijn collectie uniframe delen. Er ontbreken er nogal wat, maar wie weet komen ze nog een keer.
Geduld is een schone zaak.